زندگی مرحوم بابا چراغ خوش نویس

شرح حال مختصری از زندگی مرحوم بابا چراغ خوش نویس

مرحوم باباچراغ متولد حدود سال ۱۳۷۱ خورشیدی وفات ان مرحوم حدود سال ۱۳۴۱ خورشیدی که در زمان وفات ۷۰ سال از عمر شریف ان جناب می گذشته یا داور می شود.

مرحوم بابا چراغ به این علت به باباچراغ معروف بوده چون بعداز غروب افتاب تنها یک خیابان و راسته بازار در تویسرکان با چند نحله و کوچه بوده و اینکه در ان زمان تا حدود سال ۱۳۲۴تویسرکان دارای نیروی برق نبوده و به فلت تاریکی در شب ها می بایست با چراغ عبور و مرور کرد برای روشنایی منازل از چراغ های لمپ پا ی روسی و یا گرد سوز نفتی استفاده میشده و عبور و مرور شبانه هم از چراغ های دستی معروف بوده به چراغ فانوس یا چراغ انکیلیسی و یاچراغ بادی که اوایل ِروب چند عدد به خیابان و راسته بازار در نقاطی اویزان میکردند لذا مرحوم بابا که شب ها به خانه های مردم میرفته و روضه اهل بیت می خوانده ناچار برای عبور از کوچه ها می بایست با چراغ حرکت کندو به این علت به بابا چراغ معروف شده.ضمنا روضه های خود را به طور ایستاده وبه سبک مداحی اجرا می نموده(نام و یادش گرامی).

توضیح اینکه در ان زمان اشخاصی که برای زیارت خانه خدا و زیارت امتم حسین علیه السلام به کربلا و زیارت امام رضا علیا السلام به مشهد میرفتند رسم بوده موقع رفت و برگشت مراسمی داشتند که طبق رسم و رسمومات شهرستان تویسرکان موقع رفتن سفر زیارتی عده ای از فامیل و دوستان زوار با پرچم و خواندن اشعار مذهبی که توسط یک نفراز دراویش چاووش خوانی میکردند به بدرقه و یا استقبال زوار می رفتند و در خانه از انها پذیرایی می نمودند و روضه اهل بیت هم )توسط باباچراغ خوانده می شود از جمله چنین مراسمی بی مناسبت نیست شرح کوتاهی از سفر مرحوم میرزا مقیم جدیدیان تویسرکانی به مشهد که از کتاب۸۷ صفحه ای خاطرات رفت و برگشت مشهد و زیارت امام رضا نوشته شده انتخار گردیده به دوست ارجمند جناب حاج حسین اقای خوشنویس (نوا ان بزرگوار)مرحوم بابا چراغ به رسم یادبود و تجدید خاطرات ان دوران ساده زیستی تقدیم می نمایم….روانش شاد.

عین نوشته مرحوم میرزا مقیم که شرح مسافرت خود را بیان داشته به طور خلاصه بیان می شود :الیوم چهارشنبه دوم شهر شوال مکرم قبل از حرکت مجلس روضه خوانی محیا و تمام فامیل و دوستان تشریف دارند .روضه بسیار خوبی توسط بابا چراغ در مصیبت ان بزرگوار خواندند.و گریه زیادی از همگی گرفتند بعد اقا اسدالله برای مجلس چاووشی امدندو به سلامتی در تاریخ دوم شوال المکرم سال ۱۳۴۰ هجری قمری به اتفاق جناب دایی میرزا احمد با خرید دو راس الاغ از طریق جاده گنجنامه همدان حرکت کردیم.و عمو زاده میرزا آقا روزرخ و دوستان دیگر تا کمر بسته سرکان آمدند همدیگر را وداع نمودیم و با گریه زیاد خداحافظی نمودیم البته به ما گفته بودند که راه  اراک و قم امن نیست و اغتشاشاتی رخ داده ناچار از راه همدان و قزوین با دردسر و مکافات بین راه شروع شد و مشقت های فراوان و تحمل رنج و گرفتاری های زیاد پس از حدود یک ماه و نیم به مشهد رسیدیم و به زیارت امام رضا علیه السلام نائل شدیم و خدا رو شکر کردیم و بعد از چند روز توقف زیارت کامل و گردش در مشهد و خرید سوغاتی راه برگشت راآغاز نمودیم و سرانجام پس از خداحافظی از بارگاه امام هشتم علیه السلام بعد از طی مراحل پرپیچ و خم این مسافرت طولانی و همان درد سر های بین راه درتاریخ نهم محرم سال ۱۳۴۰ هجری قمری پس از سه ماه و هفت روز به تویسرکان وارد و از طرف فامیل و دوستان که تا گردنه گدوک سرابی آمده بودند مورد استقبال قرار گرفتیم و با همان تشریفات موقع رفتن با چاووش خوانی وارد شدیم و به قدری جمعیت زیاد بود راه رفتن به خانه میسر نشد ناچار بنده را از نردبانی که به پشت بام گذاشته بودند وارد حیاط نمودند و مراسم پذیرایی و غیره شروع شد و بابا چراغ هم برای روضه تشریف آوردند و مجلس خیلی ساده ای برقرار شد.

یادآورمیشوم مرحوم مشهدی میرزا مقیم در زمان این مسافرت ۳۳ سال داشته که تاریخ این سفر از سال ۱۳۴۰ تا سال ۱۴۳۸ هجری قمری ۹۸ سال میگذرد توضیح :مرحوم مشهدی میرزا مقیم جدیدیان (از بستگان خانواده روزرخ می باشد)یاد و نام این بزرگان و خدمتگذاران در گذشته شهرستان تویسرکان گرامی و جاوید باشد….