توضیحات ارسالی
در بین اماکن تاریخی رودسر نام پل خشتی تیمیجان رویت می شود
این پل در دوره ی صفویان به روی رودخانه تیمیجان احداث شد تا بومیان به راحتی از دو سوی رود جا به جا شوند.
تیمیجان با شصت متر طول و قدمتی 700 ساله در فهرست آثار ملی کشور برای همیشه ثبت شده است.
تیمیجان” یا “تیمگان” به معنی “کاروانسرا” یا”محل کاروان” می باشد.
علت این نام گذاری آن است که این محل روزگاری دراز بر سر راه چهار راه بازرگانی شرق و غرب و شمال و جنوب منطقه ساحلی دریای خزر و کوهستانی البرز قرار داشت و فرودگاه کاروانیان و تیم ها بوده است.
پل خشتی تیمیجان بزرگترین پل خشتی گیلان است و در مسیر تجار گیلان و مازندران قرار گرفته بود و جنس مصالح آن آجر سرخ پخته و ساروج است.
بدنه و پاهای پل آجری است، ولی کف پل سنگفرش است و دارای چهار دهانه بزرگ میباشد.
دهانههای کوچکتری نیز در طرفین این دهانهها وجود دارد.
طول پل ۶۰ متر و عرض آن ۵ متر است. در بدنه پل چند اتاق که طاق آنها به شیوهٔ ماهرانهای ساخته شده وجود دارد.
این طاقها احتمالاً محل اتراق رهگذران و کاروانیان در ایام بارندگی بودهاست.
طاق یا دهنه میانی پل از همه بزرگتر است و دهلیزی دو طبقه در کنار آن جای گرفته است.
این دهانه 11 متر و سی سانت طول دارد. سه دهانه نیز در دو طرف آن قرار گرفته اند که به مراتب کوچکترند و اندازه هر یک از آن ها نیز با یکدیگر متفاوت است.
این دهانه ها علاوه بر عبور دادن آب رودخانه سبب سبک تر و مستحکم تر شدن پل نیز می شدند.
بر جای جای پل تزئینات ساده آجری به چشم می خورد که ذوق سازندگانش را به رخ می کشد.
در دو طرف عرض پل نیز جانپناهی آجری به بلندی ۵۰ سانتی متر ساخته شده تا از افتادن افراد و چهارپایان جلوگیری شود.
پرونده ثبتی این اثر تاریخی در بیستم آبان ماه ۱۳۵۳ توسط «ناصرالمعمار» به سازمان حفاظت از آثار باستانی وقت کشور گزارش شد
و یک سال بعد در هشتم آذرماه سال ۱۳۵۴خورشیدی به شماره ۱۱۲۵ در فهرست بناهای میراثی کشور به ثبت رسید.
بنا به دست نوشته های عام، احداث پل خشتی تیمیجان
به زمان حکومت بهزاد بیگ بر گیلان (مصادف با ٩٧۰ الی ۱۰۰۰ هجری شمسی) است.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.