پارک فومن

فومن , پارک فومن را به خاطر مجسمه ھای زیبا و متعددی که در پارک ھا و جاھای مختلف

این شھر به چشم می خورد به نام شھر مجسمه ھا می شناسند.

بیشتر خیابان ھا، میادین و پارک ھای این شھر
مجسمه ھای زیادی دارند که توجه ھر مسافر و گردشگری را به خود جلب می کند.

میدان معروف چھاردختران یکی از ھمین پارک ھای مشھور فومن است

که مجسمه ھای رنگارنگ و متنوعی در آن کارگذاشته شده و جزء دیدنی ھای جذاب و خاص این شھر و مرکز شھر فومن به حساب می آیند.

این مجسمه ھا زنان گیلانی با لباس ھای سنتی، کودکان مشغول بازی و میوه ھا و پرنده ھایی ھستند
که در محوطه ی پارک شھر ساخته شده اند .

یکی دیگر از جالب ترین مجسمه ھای فومن مجسمه ی
آناھیتا، ایزدبانوی آب در کنار میدان ولی عصر، روبه روی شھرداری فومن است.

منطقه گشت رودخان و سیاه مزگی

سال ١٣٧٨ این منطقه توسط سازمان محیط زیست در لیست مناطق حفاظت شده و مھمی ثبت شد.

وجود نمونه ای کامل از جنگل ھای کم نظیر ھیرکانی در جلگه این منطقه تا مراتع ییلاقی منطقه گشت رودخان

با رودھای فراوان و اقلیم مرطوب و خیلی مرطوب جزء بخش ھای مھم استان گیلان است.

باغ ھای زیبای چای، دیگر ویژگی منطقه ی مھم گشت رودخان و سیاه مزگی است.

اگر به ھوای طی کردن مسیر فاصله فومن تا دریا و دیدن مناطق ساحلی و زیبای آن به این منطقه
می آیید، دیدن از محیط زیست طبیعی گشت رودخان به ھیچ وجه از قلم نیندازید .

گونه ھای جانوری این منطقه شامل مرال شوکا، پلنگ، خرس قھوه ای، گراز،

شغال، روباه معمولی، گربه جنگلی،سیاه گوش، تشی، گورکن، قرقاول و ابیا است.

مجسمه‌های فومن

طبق کتاب “سرزمین فومنات” نوشته کیوان پندی، مجسمه های فومن طی سالهای ۱۳۵۶-۱۳۵۴ در زمان “نصرت الله فرهی” شهردار وقت ساخته شده و بیشتر آنها در محدوده پارک فومن که پارک کودک خوانده میشود، نصب شده اند.

هر یک از این مجسمه ها نماد و سمبلی از فرهنگ و آداب و رسوم این منطقه بشمار میروند.

مجسمه ‌های چهار دختران، نمادی از تلاش زنان روستایی و کشاورز این منطقه است

که هرکدام در دستان خود چهار محصول و سوغات عمده فومن از جمله برنج، چای، کلوچه سنتی و توتون را به همراه دارند.

مجسمه‌ های شاد و خندان کودکان در محوطه پارک کودک فومن نشانگر، شادی و شادمانی مردم و بازی های محلی و قدیمی این منطقه هستند.

مجسمه‌ های بزرگ و تو خالی میوه‌ های گوناگون مانند سیب، هلو، انار و موز نیز وجود دارد که سایبانی مناسب برای کودکان است.

مجسمه شکاربانان، که در ابتدای راه فومن به ماسوله با تفنگی در دست و مرغابی بر دوش نصب شده، سمبل شیوه زندگی و شکار پرنده در میان اهالی این مرز و بوم است.

مجسمه آناهیتا که سمبل آب و پاکی است، از مجسمه های نادر محسوب می شود.

آناهیتا بانوی برومند در میان مجسمه های فومن که هر کدام نمادی را به تصویر می کشند، به اسطوره های بسیار دور ایران بازمی گردد. در آیینهای ایران باستان آناهیتا الهه همه آبهای روی زمین است و اقیانوس کیهانی از او سرچشمه می گیرد.

آناهیتای فومن سالیان سال است مشعل به دست، سوار بر درشکه ای که دو اسب سفید آنرا میکشند، در میدان شهدای فومن رو به سوی ماسوله می تازد.

خالق مجسمه‌های فومن

مرحوم استاد حاج اسماعیل ارژنگ از چهره های برجسته و ماندگار هنر مجسمه سازی در تاریخ معاصر ایران است.

این هنرمند نام آور بعد از اتمام تحصیلات و آموختن هنر مجسمه سازی در آسمان هنر ایران درخشید

و از آن پس آثاربه یادمانی ازخود به یادگار نهاد که بعضی از آنها در داخل کشور و شماری درخارج از کشور در موزه هایی چون لوور پاریس نگهداری می شود.

استاد ارژنگ در شهر مشهد در خانواده ای زاده شد که اغلب از هنرمندان عصر خود بودند.

پدرش مرحوم استاد غلام رضارحیم زاده ارژنگ (متوفای ۱۳۴۰) که اصالتا” از اهالی قفقاز

و از مهاجرین دوره قاجاربود، بنیان گذار «مجسمه سازی»در ایران به شمار می رفت

و استاد ارژنگ نیز ابتدا این هنر را از دستان پدر آموخت و بعدها هم راهش را ادامه داد و در طول ۷۷سال فعالیت خود آثار فاخری را پدید آورد.

وی اولین کتاب آموزشی الگوی نقاشی را در ایران تهیه نمود و شیوه قلم زنی نقش برجسته روی ورق فلز را نیز بنیان گذارد.

علاوه براین مجسمه هایی را طراحی کرده و ساخت که از جمله آنان می توان مجسمه گُشتاسب در میدان حُر تهران،

حجاری سنگی عدالت انوشیروان ساسانی در بدنه کاخ دادگستری تهران،

مجسمه میرزاکوچک جنگلی در خانه اش واقع در استاد سرای رشت و همچنین مجموعه مجسمه های شهر فومن را نام برد

که درنیمه اول دهه پنجاه در دوره شهرداری مرحوم نصرت الله فرهی (۱۳۸۶-۱۳۱۰) ساخته و نصب شدند

و چندی بعد همان مجسمه ها شهرفومن را به «شهرمجسمه های ایران » ملقب کردند.

حاج اسماعیل ارژنگ متولد سال ۱۲۹۹ در اسفندماه ۱۳۸۹ دارفانی را وداع گفت

اینستاگرام