توضیحات ارسالی
زبان مردم تویسرکان و بیشتر بخشها و روستاهای آن فارسی است که با لهجه خاص خود ادا می شود. معدودی از ساکنین روستاها به زبانهای کردی و ترکی نیز تکلم می کنند. هر چند لهجه محلی در برخی بخشها کمی با یکدیگر تفاوت دارد ولی به طور کلی مبنای گویش اکثر مردم این منطقه متاثر از زبان لری بوده و بسیاری از کلمات با لحن و لهجه مصطلح در مناطق لرستان ادا می شود.
این تشابه لهجه با توجه به سوابق تاریخی و اشتراک نژادی و مجاورت با لرستان یک امر طبیعی است. لغات زیادی در زبان محلی تویسرکان وجود دارد که ظاهرا خاص زبانهای محلی این منطقه است مثل چُتِلی (چمباتمه)، کَپُنی (ادا در آوردن)، چَقِ چوق (چانه زدن) و …تصور بر آن است که این کلمات سابقه تاریخی زیادی داشته و ریشه در زبان پهلوی ساسانی دارد که طی قرون متمادی از گزند حوادث مصون مانده و سینه به سینه حفظ شده است. زیرا چنانکه می دانیم ایرانیان پس از تسلط اعراب علاقه و تلاش زیادی برای حفظ زبان اجدادی خود به کار می برده اند و در راستای این هدف بسیاری از لغات پارسی باستان در محاورات معمولی مردم مناطق مختلف ایران باقی مانده است.
یکی از خصوصیات گویش محلی تویسرکان آن است که در بسیاری موارد کلمات و جملات به صورت اختصار تلفظ می شوند و هنگام تکلم حروفی از وسط کلمه و یا کلماتی از وسط جمله حذف می شود و تلفظ جمله یا کلمه به صورتی در می آیدکه درک آن را برای افراد غیر بومی مشکل می سازد. مثلا محمد صادق را (مَصاق)، جمله چه می گویی را (شی می) و جمله من چه می دانم را (مَچُم) تلفظ می کنند.علاقمندان جهت آشنایی بیشتر با گویش و اصطلاحات خاص تویسرکان می توانند به کتابهای هزار آوا و هزار مثل در گویش تویسرکانی از آثار استاد ابراهیم طاهر زاده مراجعه نمایند.
از دیرباز تویسرکان محل پرورش شعرا و ادیبان و نویسندگان فراوانی بوده که آثار گرانمایه ای از ایشان بر جا مانده است. در میان این آثار اشعاری با لهجه تویسرکانی و گاهاً به شیوه طنز سروده شده اندکه بسیار دلنشین و هنرمندانه اند. مرحوم صحبت اله مرادی در دو جلد کتاب شوریدگان به معرفی بزرگان و سخن سرایان خطه تویسرکان پرداخته که برای علاقمندان بسیار مفید و مورد استفاده است
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.